Tijdens de zwangerschap
We waren allebei heel erg blij met de zwangerschap en de komst van ons eerste kindje. De eerste maanden voelde het heel goed, maar naarmate de zwangerschap vorderde en de bevalling dichterbij kwam werd ik steeds vaker overvallen door angst en paniek. Angst voor de bevalling, angst dat er iets ernstig mis zou zijn met ons kindje en angst dat ik niet in staat zou zijn een goede moeder te zijn. De meest vreselijke gedachten kwamen in mijn hoofd op en soms zelfs zo erg dat ik het liever allemaal niet meer wilde. Als ik er voorzichtig iets over probeerde te zeggen voelde het alsof niemand mij begreep en al snel besloot ik mijn mond te houden en te doen alsof alles goed ging.
Een tweede moeilijk moment kwam toen ik hoorde dat we een zoon kregen. Ik schaam mij nog steeds voor de gedachte, maar ik had gehoopt op een dochtertje. Zelfs tegen mijn man heb ik dit toen niet durven zeggen.
En toen kwam de bevalling
De bevalling verliep gelukkig goed en uiteindelijk was ik heel blij met onze gezonde zoon Thomas. Toch voelde het niet als een roze wolk. Ik vond het verschrikkelijk zwaar allemaal. Amper slaap, steeds maar alert zijn en voor hem zorgen. En voortdurend de angst dat ik het verkeerd deed, dat ik hem zou beschadigen of dat hem iets zou overkomen. Ik kreeg ook weer allerlei gevoelens en herinneringen van vroeger. Angsten en twijfels die ik eerder in een therapie had doorgewerkt en besproken. Alles leek weer naar boven te komen sinds ik moeder was geworden.
Om het verhaal compleet te maken bleek Thomas ook een echte ‘huilbaby’. Soms begreep ik waarom hij huilde, maar heel vaak ook niet. Het dreef mij tot wanhoop. En dan al die goed bedoelde adviezen van iedereen …… Mijn gedachten sloegen op hol en wat iedereen ook tegen mij zei om me gerust te stellen het hielp niet.
Toen mijn vriend weer moest gaan werken en ik alleen thuis achterbleef met Thomas. knapte er iets van binnen…Een paar weken hield ik het nog vol om mooi weer te spelen. Maar na een simpele vraag van de verpleegkundige van het consultatiebureau gooide ik alles eruit. Ze luisterde naar mijn verhaal en adviseerde mij mezelf aan te melden voor een speciaal behandelprogramma voor jonge ouders; MBT-Parents.
Hoe ik de behandeling MBT-Parents ervaarde
Het eerste gesprek ging ik samen met mijn vriend en Thomas. Ik had geen idee wat ik kon verwachten en zag er erg tegen op. Therapie met je baby, daar had ik nog nooit van gehoord en ik was bang dat ze mij gingen vertellen wat ik allemaal fout heb gedaan.
Gelukkig viel het mee. De therapeuten stelden mij gerust dat ik niet gek aan het worden was en een groot deel van mijn angsten bleek heel normaal en horend bij het moeder worden. Ook leerde ik dat het echt niet nodig was alles ‘alleen’ te doen en kon ik voorzichtig toelaten mij te laten helpen. De moeilijke band met mijn eigen moeder kwam ook ter sprake en blijkbaar had mijn onzekerheid in het moederschap daar ook erg mee te maken.
Over de MBT-Parents behandeling
MBT is de afkorting van Mentalization Based Treatment. Mentaliseren betekent het begrijpen van jouw en andermans gevoelens, gedachten en gedrag. Deze behandeling, die bewezen effectief is, is afkomstig uit Engeland. MBT-P, waarbij ‘P’ staat voor Parent, richt zich op de interactie tussen jou en je kindje. Het leert je stil te staan bij jouw eigen gevoelens en gedrag en wat dit betekent voor het contact met je kindje. Je leert ook stil staan bij de gevoelens en behoeften van jouw kindje en hoe je hier het best op af kunt stemmen en reageren.
Samen met jou/jullie wordt gezocht naar manieren waarop je middels de relatie met jouw kindje vertrouwen en plezier in het ouderschap kunt hervinden en de basis kunnen leggen voor een veilige gehechtheid.
Wil je contact over MBT-Parents of eventueel aanmelden?
Kijk dan hier verder.